Stor kubjølle
Pulsatilla vulgaris
Stor kubjølle er innført og dyrka som prydplante og er funnen forvilla nokre få stader i seinare tid. Arten er heimleg i Europa nord til sørlege Skandinavia.
Kjenneteikn
Stor kubjølle er ei 5–25 cm høg fleirårig urt med lodne blad og stenglar. Bladrosetten overvintrar ikkje. Dei tre kransstilte stengelblada er smalflika og sit oppunder ein stor, skålforma og opprett, raudfiolett blome. Kronblad manglar, men begerblada er petaloide (kronbladliknande), oftast seks i talet, langhåra med kvite silkehår utvendes og ikkje eller berre lite utbøygde i toppen. I fruktstadiet strekkjer stengelen seg godt over stengelblada og planten kan bli opptil 40 cm. Fruktene er vindspreidde; griflane er lange og dunhåra og vert sitjande att på smånøttene.
Kromosomtal
Tetraploid med grunntal x = 8. 2n = 32. Teljingar er ikkje utførte på norsk materiale.
Økologi og utbreiing
Stor kubjølle er funnen forvilla frå 1991 nokre einskilde stader i Østfold, Hedmark, Buskerud, Vestfold, Telemark, Rogaland og Sør-Trøndelag og er førebels ikkje bufast. Eit isolert funn i Nordland (Saltdal) skuldast utsåing. Stor kubjølle er heimleg i store delar av Europa.
Kommentarar
Stor kubjølle har vore nytta medisinsk sidan oldtidas Hellas på om lag same måten som kubjølle.
Forvekslingar
Kjelder
Elven R, Bjorå CS, Fremstad E, Hegre H og Solstad H (2022). Norsk flora. 8. utgåva. Samlaget, Oslo.
Hjelmstad R (2012). Medisinplanter i Norge. Helsebringende vekster i naturen. Gyldendal Norsk Forlag AS. 422 s.
Siter nettsida som:
Hegre H og Elven R. Stor kubjølle Pulsatilla vulgaris Mill. www.artsdatabanken.no/Pages/286488. Lasta ned <dag/månad/år>.